- chrapliwie
- chrapliwie {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., chrapliwieej, {{/stl_8}}{{stl_7}}od przym. chrapliwy: Chrapliwie rzęzić, dyszeć, mówić, wciągać powietrze. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
chrapliwie
Look at other dictionaries:
chrapliwie — chrapliwieej przysłów. od chrapliwy Dyszeć, oddychać, śmiać się, mówić chrapliwie … Słownik języka polskiego
gardłowo — «gardłowym głosem; nisko, grubo, chrapliwie» Krzyczeć, śmiać się gardłowo … Słownik języka polskiego
rechotliwie — rechotliwieej «skrzecząco, chrapliwie» Śmiać się rechotliwie … Słownik języka polskiego
rzęzić — ndk VIa, rzężę, rzęzićzisz, rzęź, rzęzićził «oddychać ciężko, z wysiłkiem, chrapliwie i świszcząco; wydawać chrapliwy głos; chrapać» Miał duszności i rzęził … Słownik języka polskiego
zakaszlać — dk IX, zakaszlaćlę, zakaszlaćlesz, zakaszlaćkaszl a. zakaszlaćlaj, zakaszlaćał «zacząć kaszlać, kaszlnąć» Zakaszlać głucho, chrapliwie. Zakaszlać sucho. Chory zakaszlał. zakaszlać się «zakrztusić się, zachłysnąć się kaszlem» Zakaszlał się… … Słownik języka polskiego
zarechotać — dk IX, zarechotaćoczę (zarechotaćocę), zarechotaćoczesz (zarechotaćocesz), zarechotaćocz, zarechotaćał 1. «zwykle o żabach: odezwać się rechotem» Chór żab zarechotał na łąkach. 2. pot. «zaśmiać się głośno, chrapliwie; zaśmiać się rubasznie»… … Słownik języka polskiego
gardłowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} niskim, gardłowym głosem; grubo, chrapliwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaśmiać się gardłowo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
